Kosmische levensgraden -- Bronnen

Bronteksten uit de boeken van Jozef Rulof bij het artikel ‘kosmische levensgraden’.
Door Ludo Vrebos, gebaseerd op de boeken van Jozef Rulof.
Deze bronnen veronderstellen de voorafgaande lezing van het artikel ‘kosmische levensgraden’.

Evolutiestappen

Reeds in het eerste boek krijgt Jozef Rulof een vergezicht op onze kosmische evolutie:
Nu hoorde hij duidelijk tot hem spreken: „De eerste planeet is tevens de eerste kosmische afstemming.
De tweede, die ge hebt waargenomen en groter is, is de tweede kosmische afstemming; daarna volgt de derde, de aarde; dan komen de vierde, vijfde en zesde, zo ook de zevende kosmische mentaliteit, waar Christus leeft.
Een Blik in het Hiernamaals, 1936

Eerste Kosmische Levensgraad

De eerste kosmische levensgraad is de eerste graad van leven voor uitdijing en verdichting:
Wij gaan dus terug tot de maan en dan ziet u de Eerste Kosmische Graad, u kunt dat nu ook, u moet dat nu ook noemen: het eerste kosmische ontwaken.
De eerste baring, het eerste vaderschap, het eerste wedergeboren worden is een graad van leven voor uitdijing en verdichting.
Lezingen Deel 3, 1952
Wanneer we als ziel afscheid nemen van Moeder Maan, hebben we onze levens op de eerste kosmische levensgraad voltooid:
Maar wij gaan hier nu verder en dan zien wij dat ook hier het ogenblik van afscheid nemen van Moeder Maan ... nu hebben wij voor dit stadium het afscheid te nemen en te beleven en hebben wij de Eerste Kosmische Levensgraad in onze handen en voleindigd.
Lezingen Deel 2, 1951

Tweede Kosmische Levensgraad

Nadat we de maan hebben verlaten, hebben we vele overgangen nodig om ons stoffelijke lichaam van een waterige levensvorm te transformeren naar een verdichte landelijke gestalte.
Daarom kunnen we niet ineens vanaf de maan naar de aarde reïncarneren.
We bouwen op de overgangsplaneten naar Mars ons landelijk leven op, op Mars beleven we dat ten volle, en dan gaan we het verfijnen op de volgende overgangsplaneten om het tenslotte op aarde de verfijnde menselijke vorm te kunnen geven:
De eerste planeet had dus geen andere taak dan die het bezat en volbrengen kon, maar naarmate wij verdergaan, zullen al die lichamen een andere werking te volbrengen hebben en dit is om het stoffelijke organisme te ontwikkelen.
Het zal je dus duidelijk zijn, dat dit in één toestand niet mogelijk is.
Want waarom en waarvoor hebben wij aan deze zijde zes sferen, om in de hoogste, de zevende sfeer, binnen te kunnen gaan?
Als de mens uit dat kleine embryo geboren wordt en die lange weg van ontwikkeling heeft af te leggen voordat de mens volwassen is, dan zal je ook dit hier duidelijk zijn en kun je dit alles aanvaarden.
In alles zien wij die overgangen, ook in de slaap liggen die overgangen en de diepste, de schijndood, maakte ik je in het begin van je ontwikkeling duidelijk.
In de duisternis liggen graden van afstemming, overgangen dus, in de sferen van licht ziet men deze opnieuw en in het kosmische beeld kennen wij ook zeven graden, dit zijn overgangen om de hoogste, de goddelijke sferen, te bereiken.
Het kind dat geboren moet worden en in het moederlichaam leeft, heeft verschillende overgangen te beleven, wil het tot het laatste stadium overgaan.
Het Ontstaan van het Heelal, 1939

Derde Kosmische Levensgraad

De eerste zielen begonnen op de eerste planeet als embryonaal leven, om het geestelijke plasma van de planeet tot stoffelijk lichaam te verdichten.
Tijdens een contactavond vraagt een mevrouw aan meester Zelanus of dit voor alle planeten geldt, waarop wij als ziel onze evolutie vervolgen:
(Mevrouw in de zaal): ‘Meester Zelanus, mag ik nog even terugkomen op ‘Het Ontstaan van het Heelal’?
Ik meen te hebben begrepen dat op de Derde Kosmische Graad zich het hele scheppingsplan, dat wil zeggen het ontstaan van de schepping, herhaalt, van het embryonale stadium, via het visstadium, naar het volwassen stadium van de mens.’
Dat is waar.
(Mevrouw in de zaal): ‘Dus dat heb je niet op de overgangsplaneten en op de Tweede Kosmische Graad?’
Overal hetzelfde.
(Mevrouw in de zaal): ‘Altijd het embryonale stadium?’
Altijd.
(Mevrouw in de zaal): ‘In het water dus ook?’
Als u de Zesde Kosmische Graad beleeft, dan zult u zeggen, dan bent u al goddelijk, vaderlijk, vader en moeder; dan moet u nog éénzijn om de ziel een lichaam te geven, om de Zevende Kosmische Graad te bereiken.
(Mevrouw in de zaal): ‘Ja.’
En u bent weer, bij het begin van die schepping bent u altijd weer embryonaal.
(Mevrouw in de zaal): ‘Ja, dat heb je nu wel.
Dat zie je met het moederschap, met de cel ...’
Bent u nu nog.
(Mevrouw in de zaal): ‘Ja, dat is juist het moederlichaam, die dat stadium ...’
Toen was het de aarde waarin u leefde als embryo, en nu leeft u in de aarde van de moeder.
De aarde was de moederlijke bron, en die bron is nu in de moeder.
Is dat niet hetzelfde?
Alleen, het was toen de moederlijke aarde zelfstandigheid en het is nu de menselijke zelfstandigheid, als bezit.
Vraag en Antwoord Deel 6, 1951
Ons hiernamaals behoort bij de derde kosmische levensgraad. Het leven na de dood is alleen een voorbereiding om naar de vierde kosmische levensgraad te kunnen overgaan:
Zo ontstonden zeven kosmische ruimten.
De eerste drie hier, waarin wij leven, dan volgt het leven na de dood, dat niet meer is dan een wereld van voorbereiding.
Maskers en Mensen, 1948
De vierde lichtsfeer in het hiernamaals is de eerste gelukkige sfeer.
Dan kan de ziel zich echt klaar gaan maken voor de vierde kosmische levensgraad:
Van de Maan af, hebben wij nu de mens voor zijn ontwikkeling kunnen volgen en mogen ontleden.
Thans staan wij voor de eerste gelukkige sfeer in het leven achter de kist.
Welke weg heeft de mens, hebben man en vrouw moeten afleggen?
Ontzagwekkend is hetgeen zij hebben beleefd en nóg heeft de mens zijn eindstadium niet bereikt.
Eerst hier begint hij aan zijn geestelijk begin, doch dat wil betekenen, dat hij zijn „Derde Kosmische Levensgraad” overwonnen heeft!
De Kosmologie van Jozef Rulof Deel 5, 1944
Na de zeven sferen van licht in het hiernamaals gaan we over naar de mentale gebieden, om weer als embryo op de vierde kosmische levensgraad geboren te worden:
Dan hebt u zeven sferen te beleven, dat noemen wij hemelen, en als u daar door bent, door de zevende (sfeer), mevrouw, dan krijgt u de mentale gebieden, weer gebieden voor wedergeboorte.
Ook weer als embryo.
En dan komt u in een nieuw universum.
En dat is de Vierde Kosmische Graad.
Dan hebt u de Vijfde, de Zesde, en de Zevende Kosmische Graad is het Albewustzijn, het Alstadium.
Vraag en Antwoord Deel 2, 1951

Ontwakingsruimte

Ons universum bevat drie kosmische levensgraden:
Dat wil zeggen, dat uw Universum waarin gij leeft, door drie levensgraden is verdeeld en kregen de planeten de stelsels te dragen en in eigen handen.
De Maan vertegenwoordigt nu voor uw Universum de „Eerste Kosmische Levensgraad” ... Mars de tweede en Moeder Aarde de derde.
Indien gij nu daar vertrekt, achter uw kist komt, licht bezit, dan gaat ge hier verder, ik bedoel, in óns astrale leven, óm nu de zeven sferen van licht te overwinnen en eerst dán betreedt ge de „Vierde Kosmische Graad” ... waarvan de boeken van Jeus u de wetten verklaren!
Jeus van Moeder Crisje Deel 3, 1952
De genoemde planeten zijn de hoofdplaneten:
Als hoofdplaneten zijn dit: Maan, Mars en Moeder Aarde.’
Lezingen Deel 3, 1952
De overgangsplaneten liggen in het universum verspreid, omdat ze verschillende atmosferische condities nodig hebben voor de verdichting en groei van het menselijke lichaam.
Die atmosferische condities worden vooral bepaald door hun afstand tot hun zon, en door de sterkte van die zon.
De bijplaneten of tussenplaneten liggen daarom niet in ons zonnestelsel:
Het spreekt dus vanzelf, wanneer de bijplaneten dicht in de omgeving van Moeder Aarde hadden geleefd, die bewustwording reeds te vlug ging, die kracht voor die organen geen bewustwording was geweest, doch een té hoog grijpen en voelen voor het macrokosmische organisme, doch ook die wetten hebben wij nog niet leren kennen.
Nu was er van een geleidelijke evolutie geen sprake geweest en hebben wij te aanvaarden.
En dat is duidelijk, omdat wij als mens die sprong níét hadden kunnen maken.
Wij beleven dus: fundament ná fundament, graad ná graad, bewustzijn ná bewustzijn, voor het vader- en moederschap.
Iets anders is er niet te beleven, dít is de Goddelijke schepping.
De bijplaneten kregen een eigen sfeer te beleven en was noodzakelijk.
Hierdoor kreeg élk stadium de eigen evolutie te beleven op afstemming voor Zon en Maan, waarvoor de bijplaneten in het Universum verspreid liggen.
De Kosmologie van Jozef Rulof Deel 4, 1944
Door de opeenvolgende levensgraden bouwt de ziel haar lichaam op, en door het beleven van die lichamen vormen zich ons gevoelsleven en onze persoonlijkheid:
Dus deze drie macrokosmische levensgraden nu werken aan het menselijke, dierlijke en het plantenleven’, vóór de menselijke, dierlijke, moederlijke zelfstandigheid als organisch leven.
En het innerlijke leven verruimt zich en wordt het gevoelsleven en de persoonlijkheid.
Lezingen Deel 3, 1952
Het universum biedt aan al het leven de mogelijkheid om hoger te gaan:
Wat dit universum nu als één geheel doet is, zoals ik u zo-even al zei en u hebt kunnen volgen, de fundamenten leggen om hoger te kunnen gaan als mens.
Dit Universum werd dus voor de mens geschapen, natuurlijk en opvolgend ons leven, het dierenrijk en Moeder Natuur.
De Kosmologie van Jozef Rulof Deel 1, 1944
Op de maan begon ons waterleven, op Mars bouwden we ons landelijke bewustzijn uit en op aarde kon de ziel haar stoffelijke lichaam verfijnen:
Op de Maan leefden wij in de wateren, Mars gaf ons reeds het landelijke bewustzijn en Moeder Aarde het volmaakte voor deze ruimte, omdat zij die taak door Zon en Maan in handen kreeg.
De Kosmologie van Jozef Rulof Deel 1, 1944
Op de derde kosmische levensgraad ontwaakt ons innerlijk leven, op de vierde graad is het ruimtelijk bewust:
Hierdoor leren wij echter kennen, dat de Derde Kosmische Levensgraad niet meer is, niets meer wil en kan zijn, dan een wereld, die voor het evolutieproces als mens en ander leven, deze fundamenten heeft gelegd.
De Derde Kosmische Graad behoefde niets anders te scheppen.
De Derde Graad is voor het leven van God een ontwakingsruimte, mijn broeders, en deze Vierde Kosmische Graad is ruimtelijk bewust ontwaakt!
De Kosmologie van Jozef Rulof Deel 1, 1944

Vierde, Vijfde en Zesde Kosmische Levensgraad

Vanaf de aarde kunnen we alleen planeten waarnemen die behoren tot de eerste drie kosmische graden:
Je weet reeds, dat er zeven graden van kosmische afstemmingen zijn.
Al de planeten, die men van de aarde af waarneemt, bezitten een eigen afstemming en behoren bij de eerste, tweede en derde kosmische graad.”
Het Ontstaan van het Heelal, 1939
Vanaf de aarde zijn de hogere zonnestelsels niet zichtbaar:
Vanaf de aarde zijn deze zonnestelsels niet zichtbaar en ook daarover hebben wij op onze vorige tocht gesproken.
Het Ontstaan van het Heelal, 1939
De hoofdplaneet van de vierde kosmische levensgraad is honderden malen groter dan de aarde:
„Als deze planeet honderden malen groter is dan de aarde, wat moet dat dan toch een uitgestrektheid zijn.
Zijn er nog planeten die groter zijn, Alcar?”
„Hoe hoger wij komen des te ruimer wordt alles en wij krijgen het gevoel dat er geen einde meer is.
Het Ontstaan van het Heelal, 1939

Zevende Kosmische Levensgraad

De ziel bereikt het Alstadium van haar kosmische evolutie door het beleven van zeven kosmische levensgraden:
Op de hierboven geschetste wijze zijn er zeven kosmische graden ontstaan en het is door het beleven van al deze bestaanswerelden, dat de ziel als mens tot het Alstadium, het Góddelijk stadium kan terugkeren!
De Volkeren der Aarde door Gene Zijde bezien, 1941
De kosmische levensgraden zijn graden van liefde:
Alle leven, dat zich dus in de kosmos bevindt, heeft een eigen afstemming en die afstemming is liefde, liefdekracht, die het wezen voelt en bezit.
Een Blik in het Hiernamaals, 1936