De levensrots
1936
Jozef ontving zijn levensrots als schilderij om hem te sterken in zijn taak als medium.
Hieronder ziet u een foto van de levensrots, met Anna:
Onderstaand citaat gaat verder op het artikel ‘Jozef ontmoet Jackson Davis’:
Davis vertelt hem van zijn „Toverstaf”, Jeus zal zijn „Levensrots” ontvangen, waardoor hij zijn taak gemakkelijker zal volbrengen; de wetenschap is het, dat hij voor mensheid en meesters dient.
Versterkt keert hij naar zijn organisme terug!
Wolff heeft zijn Levensrots al geschilderd.
Nu hij thuiskomt van zijn zieken, wil meester Alcar hem het bewijs geven, dat de Levensrots waarlijk betekenis heeft.
Meester Alcar laat hem het schilderij fotograferen, er verschijnt een kruis op het geheel als teken van waardigheid, dat hij, Jeus van moeder Crisje, voor Christus dient.
Een machtig geschenk is het voor zijn leven en persoonlijkheid en krijgt een plaats in het derde deel: Een Blik in het Hiernamaals.
Jeus van Moeder Crisje Deel 3, 1952
In dat derde deel van ‘Een Blik in het Hiernamaals’ wilde Jozef (André) eerst niet geloven dat hij dit schilderij voor hemzelf gekregen had:
Op zekere morgen kreeg hij van Alcar het bericht, dat Wolff een groot doek zou willen schilderen.
Hij deed wat Alcar hem had opgedragen en bestelde het doek en alle andere benodigdheden.
Toen het ’s middags werd thuisgebracht, werd hij onmiddellijk in beslag genomen en in een half uur tijd had Wolff een rots in zee als schets vastgelegd.
Daarna werkte Wolff nog twee morgens aan het 120 x 150 grote doek en het was gereed.
Twee uren had Wolff eraan gewerkt.
Hoe was het mogelijk, zo’n groot en prachtig schilderij in twee uren af te maken?
Daarna kreeg André bericht, dat het zijn eigen levensrots betekende.
„Mijn levensrots,” dacht André, „waar heb ik dat aan verdiend; het is toch niet mogelijk?”
Had hij Alcar wel duidelijk gehoord?
Neen, dat was te veel voor hem, hij kon het niet aanvaarden.
Hij vergat het en dacht er niet meer aan.
Het was een fraai schilderij en een benijdenswaardig cadeau, maar van een levensrots wilde hij niets weten.
Daarvoor was hij te eenvoudig, te klein, te nietig.
Een Blik in het Hiernamaals, 1936
Jackson Davis vertelde dat hij voor zijn mediumschap ook een geestelijk houvast had ontvangen:
Ik deed hetzelfde werk als u en was medium in hogere handen.
Ik trok van dorp tot dorp, van stad tot stad om het spiritisme te verkondigen.
Ik genas en mocht schrijven, alles door hen, die mij, zoals u, leidden.
Velen werden overtuigd, doch er waren duizenden, die het niet konden aanvaarden of begrijpen.
Ik trad uit om aan deze zijde geestelijke lessen te ontvangen en het leven na de dood te leren kennen; het was eenzelfde taak als gij thans hebt.
Mij werd op aarde een steun gegeven, waardoor ik mijn werk zou kunnen doen, omdat, zoals u zelf weet, het dienen voor hogere machten niet zo eenvoudig is.
Ik ontving een geestelijke steun, waarop ik kon leunen wanneer zulks nodig was.
Men gaf mij een staf, om mij in moeilijke uren staande te houden.
Een Blik in het Hiernamaals, 1936
Jackson verklaarde aan Jozef de betekenis van de levensrots:
Thans zal ik u de betekenis van uw rots meedelen.
Wanneer u in uw lichaam bent teruggekeerd en u verbindt u met uw rots, dan zult u, vooral wanneer u verschillende dingen niet duidelijk zijn en u tot het één of ander moet besluiten, het daaraan kunnen zien.
Zij toont u, op welke hoogte gij u bevindt.
Aan haar zult gij uw eigen leven kunnen spiegelen; zij toont u, hoe uw leven is, in stijgende of dalende lijn.
Alles zal wankelen, wanneer gij uw weg niet zuiver bewandelt.
Uw rots zal stralen wanneer u zelf straalt.
Wanneer er tijden komen, dat alles trilt en beeft, bidt dan tot God om de waarheid te mogen ontvangen.
Stem uw eigen leven af op uw rots.
Alles is geestelijk, zo ook uw leven op aarde en u zult in de geest voedsel ontvangen.
Uw rots zal u dus aantonen of gij uw werk goed of verkeerd hebt gedaan.
Ge zult dalen en klimmen steeds maar door, om uw rots te verfraaien.
Een Blik in het Hiernamaals, 1936
Enige tijd later ervaarde Jozef de hulp van zijn rots:
Enige tijd later stond hij voor een moeilijk probleem, waarmee hij geen raad wist, want het betrof hemzelf.
Hij wist niet hoe eruit te komen en aan Alcar durfde hij dit niet te vragen.
Maar toen hij op een middag in zijn stoel rustig zat na te denken, werd hij plotseling met zijn rots verbonden.
Alles stond te wankelen en nu begreep hij, dat, wanneer hij de dingen zou doen zoals hij nu dacht, alles verkeerd was en het hem zou bedroeven.
Hij besloot dus het andere te doen, wat het moeilijkste voor hem zou zijn, maar hij zag tevens, dat hij op de goede weg was.
Zie, dat was nu zijn steun.
Wie op aarde kon zijn eigen leven zien en werd op zijn fouten gewezen?
Weinigen, die dat konden; hij had echter dit bezit.
Thans begreep hij nog beter het leven van hem, die op aarde medium was geweest.
Toen hij handelde zoals het moest, zag hij, dat de fundamenten nog steviger waren geworden dan voorheen.
Het was prachtig maar moeilijk; toch wilde hij die moeilijkheid, waardoor hij geestelijk sterker zou worden.
Een Blik in het Hiernamaals, 1936
Alcar gaf Jozef nog een ander bewijs:
Enige tijd later stond hij voor een moeilijk probleem, waarmee hij geen raad wist, want het betrof hemzelf.
Hij wist niet hoe eruit te komen en aan Alcar durfde hij dit niet te vragen.
Maar toen hij op een middag in zijn stoel rustig zat na te denken, werd hij plotseling met zijn rots verbonden.
Alles stond te wankelen en nu begreep hij, dat, wanneer hij de dingen zou doen zoals hij nu dacht, alles verkeerd was en het hem zou bedroeven.
Hij besloot dus het andere te doen, wat het moeilijkste voor hem zou zijn, maar hij zag tevens, dat hij op de goede weg was.
Zie, dat was nu zijn steun.
Wie op aarde kon zijn eigen leven zien en werd op zijn fouten gewezen?
Weinigen, die dat konden; hij had echter dit bezit.
Thans begreep hij nog beter het leven van hem, die op aarde medium was geweest.
Toen hij handelde zoals het moest, zag hij, dat de fundamenten nog steviger waren geworden dan voorheen.
Het was prachtig maar moeilijk; toch wilde hij die moeilijkheid, waardoor hij geestelijk sterker zou worden.
Een Blik in het Hiernamaals, 1936
