---

Hieronder ziet u het krantenartikel en de vertaling van de Duitse tekst:

Wenen, Zaterdag, Neue Freie Presse

Het medium op vakantie.

Momenteel logeert in Wenen een bijzondere gast, het meest befaamde Hollandse medium Jozef Rulof.

Hij is getrouwd met een Weense vrouw en neemt zijn vakantie te baat om de familie van zijn echtgenote een bezoek te brengen.

Pas vijf jaar geleden traden er bij Rulof voor de eerste keer verschijnselen op waaraan hij zijn reputatie te danken heeft.

De chauffeur en automonteur, die toen 28 jaar oud was, voelde hevige pijn in zijn rechterarm wat hij als reumatiek beschouwde.

Dus ging hij bij de kachel staan, maar de pijn nam toe.

Plotseling had hij het gevoel dat zijn arm naar achteren werd gedraaid zoals met een jiujitsu-greep; tegelijkertijd werd hij met zijn rug tegen een tafel geduwd waar toevallig papier en potlood op lagen.

Zonder dat hij zelf de tafel kon zien, pakten zijn vingers het potlood en schreven iets op het papier.

Korte tijd later begon de kramp te verminderen, uitgeput en badend in het zweet draaide hij zich om en zag wat hij geschreven had: „Wees niet bang, wij gaan je helpen!“

De chauffeur schildert.

Rulof, die nooit iets had gehoord van parapsychologische zaken, was diep onder de indruk van zijn belevenis, vooral omdat hij vanaf nu stemmen ging horen, die hem opdrachten of verklaringen gaven.

Hij ging nu heel vaak en snel in trance, waarbij zijn polsslag verhoogde, hij begon te zweten en gewicht verloor, dat er na de trance weer aankwam.

Rulof die tot dan niet kunstzinnig was geweest, ging in trancetoestand tekenen en schilderen: eerst ornamenten, later schilderijen.

Wat hij schilderde en nog schildert, is een hele serie zeetaferelen, die niet enkel in ongelofelijk korte tijd ontstaan, maar die ook allemaal een bepaald en karakteristiek kustlandschap voorstellen: volgens Rulof zou het Schotland zijn.

Persoonlijk kent hij die streek niet, maar hij kwam naar eigen zeggen door „geesten“ te weten dat door hem de schilder Erich Wolf(f) uit München schildert, die lange tijd in Schotland geleefd en gewerkt had, na de oorlog was overleden en via Rulof zijn werk zou afronden.

De stukken dragen het wat wazige karakter van alle mediamieke schilderwerken, maar ze vertonen heel wat minder amateuristische details dan wat men gewend is te zien, en ze geven waarachtig de Schotse kust weer.

Rulof schildert ook door een Oudhollandse kunstenaar; deze stukken hebben een volstrekt ander karakter.

Werkelijk mooi zijn de grote schilderijen met bloemen, die hij binnen enkele minuten schildert.

Onderbroken ontbijt.

Het is geen aangename bezoeker, die onder het ontbijt plotseling van kleur verandert, zijn ledematen uitstrekt, hevig begint te ademen en waarvan het gezicht donkerrood aanloopt.

Daarna gaat hij op de grond zitten, pakt een vel papier of een linnen doek, penseel en talloze kleurentubes en gaat aan het werk: met de snelheid van een circusartiest kiest hij verschillende kleuren en brengt ze helemaal zonder systeem op het papier of doek.

Maar uit de wanorde ontstaat er binnen enkele minuten een interessante compositie van kleuren en vormen.

Zodra hij ermee klaar is, wordt Rulof wakker en voelt zich aangenaam verfrist.

Zijn voornaamste bezigheid is het genezen van patiënten, waarvoor hij gestopt is met chaufferen.

Deze opgeschoten en knappe jongeman herkent door helderziendheid – zoals hij zegt – de aard en de locatie van de ziekte.

Hij voelt en ziet deze nauwkeurig.

Bovendien weet hij of de zieke te genezen is of niet.

In de meeste gevallen behandelt hij zelf door de oude methode van handoplegging.

Hij boekt buitengewone successen zoals men zegt.

Rulof wil op dit moment niet op de vraag ingaan om zijn vaardigheden ook in Wenen te tonen: hij is van plan om hier wat bij te komen en hij wil de strandbaden en de ‘Heurigen’ bezoeken.

In Nederland gaat hij weer aan de slag.

Maar als zijn weg deze winter opnieuw naar Wenen zou leiden, is hij graag bereid om zijn geneeskunst en zijn mediamieke vaardigheden aan een grotere kring te presenteren.